Nie jest ci obojętny los ptaków? Obejrzyj ten krótki film

Znalazłam ten film w mojej skrzynce mailowej kilka dni temu. Wszyscy powinni go zobaczyć.

Projekt ma swoją stronę internetową, gdzie można znaleźć więcej informacji na ten temat:

„Wyspy Midway to trzy wysepki na północnym Pacyfiku, a także jedno z najodleglejszych miejsc na ziemi…  położone niedaleko wierzchołka tak zwanej Pacyficznej Plamy Śmieci, wirującej gęstej zupy złożonej z milionów ton plastikowych odpadów. Dużej części tych odpadów w ogóle nie widać, ale część jest wyrzucana na nieskazitelne plaże a część trafia do żołądków ptaków.”

Na skutek połknięcia niestrawnych plastikowych elementów, które zatykają układ pokarmowy, ginie rocznie ponad milion ptaków i 100 000 ssaków morskich.

National Geographic wyjaśnia:

„Wir oceaniczny to kolisty prąd oceaniczny powstający na skutek układu wiatru na Ziemi oraz działania sił wynikających z ruchu obrotowego kuli ziemskiej. Obszar w centrum wiru bywa na ogół spokojny i stabilny. Ruch okrężny wiru przyciąga odpady. Ostatecznie dostają się one do środka wiru, gdzie zostają uwięzione i się kumulują. Podobna plama śmieci istnieje także na Oceanie Atlantyckim, w rejonie działania wiru północnoatlantyckiego.

Tworzywa sztuczne są bardzo szkodliwe dla organizmów żyjących w wirze. Żółwie karetta często błędnie uznają plastikowe worki za meduzy. Wiele morskich ssaków i ptaków, na przykład albatrosy, padają uduszone plastikowymi uchwytami używanymi do sczepiania razem puszek napojów. Plastik i inne odpady gromadzące się na powierzchni oceanu blokują dostęp promieni słonecznych, które nie docierają do planktonu i alg żyjących pod powierzchnią wody.”

Reżyser filmu, Chris Jordan, znany być może niektórym czytelnikom z niesamowitych zdjęć pokazujących problem nadmiaru we współczesnym świecie, jest mistrzem nadawania znaczenia liczbom. Od niedopałków papierosowych przez grzyby nuklearne, Chris Jordan wskazuje na konieczność zmiany naszego zachowania i tym samym zmiany świata.

Jako narrator filmu, Jordan stawia wymowne pytanie, które zmusza do zastanowienia:

„Czy mamy odwagę zmierzyć się z rzeczywistością naszych czasów? Pozwolić sobie poczuć wystarczająco mocno, że zmienia ona nas i naszą przyszłość?”